Пакет дополнительных заданий для 4-ого класса: 2-ое полугодие

В одном городе жил сапожник. Жена умерла, а детей у него не было, и он чувствовал
себя очень одиноким. Однажды вечером он вырезал из дерева фигурку мальчика. Но ему
хотелось спать и он не закончил работу, не успел вырезать нос. Утром он ушёл на работу,
а когда вернулся, ему показалось, что в доме кто-то есть. Вдруг из кухни вышел маленький мальчишка с длинным-предлинным носом. Сапожник понял, что его деревянная фигурка ожила. Он обрадовался – теперь у него был сын! Так осуществилась его мечта.

2. Исправьте ошибки в тексте (всего 24 ошибки):

Красная Шапочка жила с матерю, а бабушка жила в другой деревне. Адин рас мама папрасила девочку пайти к бабушке и атнести ей масло и хлеп. Девачка решыла ити черес лес, но в лису ей повстричался волк. «Куда идешь?» – спрасил волк, и кагда он узнал адрис бабушки, он прибижал туда ранше, чем Красная Шапочька. Мы все знаим, што было далше.

3. Допишите окончания:

Голубоглазая девочка Оля живёт в симпатичном маленьк__ городк__ в одноэтажн__ домик__ под красн__ крыш__ . Каменный дом окружён небольш__ сад__, в котором стоит деревянная беседка со стол__ и скамейк__ , – здесь Оля любит сидеть в одиночеств__ и читать книги. У неё длинн__ летн__ каникулы, так что за лето Оля прочитает цел__ куч__ книг про необыкновенн__ истории.

Жизнь в маленьк__ городк__ не так уж проста, как может показаться с перв__ взгляд__. В дом__ напротив есть какая-то тайна. Оля давно наблюдает за этим дом__, в сад__ которого созревают и падают на земл__ яблоки, но никто их не собирает.

Оля постоянно ломает голов.. над тайн.. соседн.. дом.., но никак не может разгадать её.

Ведь если дом необитаем, то это одно дело, но, когда ночь__ там светятся окна, а за ними мелькают тени, то это странно.

Однажды тёплой летн__ ночь__ девочка открыла окно своей спальн__, спрыгнула в сад и вышла на тёмн__ улиц__. Она подошла к дом__ напротив. Окна дом__ светились огнями, а за занавеск__ мелькала чья-то тень.

4. Выберите и оставьте правильный вариант:

Кошки

Однажды по (дорожка, дорожке, дорожку)
Я шёл к себе домой.
Смотрю и вижу: кошки
Сидят ко мне (спина, спину, спиной).
Я крикнул: – Эй, вы, кошки!
Пойдёмте-ка со (мне, мной, меня).
Пойдёмте по (дорожка, дорожке, дорожку),
Пойдёмте-ка домой.
Скорей пойдёмте, кошки,
А я вам на (обед, обеду, обеда)
Из (лук, лука, луком) и (картошки, картошку,
картошкой)

Устрою винегрет.
– Ах, нет! – сказали кошки. –
Останемся мы тут!
Уселись на (дорожка, дорожке, дорожку)
И дальше не идут.

The clever monkey

Once upon a time, there was a clever monkey. He lived on a beautiful island, in an apple tree. One day, a crocodile swam to the island. ‘I’m hungry,’ he said.
So the monkey threw a red apple to the crocodile. The crocodile munched and munched. The next day, the crocodile came back. ‘Please, may I have two apples?’ he asked. He ate one and gave one to his wife.
The crocodile went to see the monkey every day, to listen to his tales and eat his apples. He wanted to be clever, just like the monkey. The crocodile’s wife had an idea.
‘Why don’t you eat his heart? Then you’ll be clever, just like him!’
The next day, he said to the monkey, ‘Come to my house! We’ll have lunch together, to thank you for the apples.’
But when he arrived, the crocodile snapped and said, ‘Monkey! I want to eat your heart, so I can be as clever as you!’
The clever monkey thought quickly and said, ‘But… I haven’t got my heart here. It’s on the island, in the apple tree.’
They all went back to the island. ‘Wait here, and I will get my heart,’ said the monkey.
The monkey quickly climbed the tree and sat at the top. ‘Oh, Crocodile. You are greedy. Of course you can’t have my heart. And now, you can’t have my apples!’ And the clever monkey laughed and laughed!
island – կղզի
munched and munched – մրմնջալով հորանջել
wife – կին
arrived – ժամանել
climbed – մագլցել
quickly – արագորեն
greedy – ագահ
Watch the story. Write answers to the questions.

a. How often did the crocodile visit the monkey?
Every day.
b. What did the crocodile want to be?

……
c. What was the crocodile’s wife’s idea?
……
d. Was the monkey’s heart really in the apple tree?
…….
e. Did the crocodile get the monkey’s heart?
…….
f. Will the crocodile get any more apples from the monkey?
……

1)Watch the story and put the sentences in order.
The crocodile told the monkey that he wanted to eat his heart.
The monkey quickly climbed the tree.
1 The crocodile was hungry.
The crocodile and his wife invited the monkey to lunch.
The monkey gave the crocodile two apples.
The monkey told the crocodile that his heart was on the island.
The monkey gave the crocodile an apple.
They all went back to the island.

2)What do you think is the moral of the story? Circle the best answer.
a. Don’t try to help people in case they try to trick you.
b. You should ask your friends to give you lots of things.
c. Don’t be jealous of your friends.

Երևան քաղաքի պատմության թանգարան։

Երևան քաղաքի պատմության թանգարանը հիմնադրվել է 1931 թվականին, ներկայիս Անդրեյ Սախարովի անվան հրապարակում գտնվող Հրշեջ կամավոր ընկերության շենքում զբաղեցնելով՝ երկու սենյակ։ Այդ ժամանակ ցուցանմուշների թիվը հասնում էր շուրջ 400-ի։ Տարիների ընթացքոմ ավելացող թանգարանային առարկաներն այլևս  պետք է տեղափոխվեին նոր շենք, ուստի պատահական չէ, որ 1934 թ. Երևան քաղաքի խորհրդի նախագահությունը որոշում է կայացնում Կոմունալ թանգարանը տեղափոխելու վերաբերյալ։ Նոր շենքի որոնումների արդյունքում 1936 թ. թանգարանը տեղափոխվում է 17-րդ դարի հուշարձան շենք՝  իրանական Կապույտ Մզկիթ, որը ճանապարհորդների  հիշատակություններում հայտնի էր Երկնքի մզկիթ անվամբ։  Նույն թվականին էլ, երբ արդեն ֆոնդերում առկա էր 1480 ցուցանմուշ,  Կոմունալ թանգարանը վերանվանվում է Երևան քաղաքի պատմության թանգարանի։ Մինչև 1994 թ. թանգարանն իր գործունեությունը շուրջ 56 տարի ծավալում է հենց այստեղ՝  ներկայացնելով Երևանի պատմությունը հնագույն ժամանակներից մինչև մեր օրերը։ Օրեցօր ավելացող թանգարանային առարկաները, որոնց թիվն արդեն գերազանցում էր 96 000-ը, պահանջում էին թանգարանագիտության պահանջներին համահունչ շենքային պայմաններ թե՛  առարկաների պահպանության և թե՛ ցուցադրության համար անհրաժեշտ սրահներ։ Վերջապես, գտնվում է լուծումը և  2002 թ. Հայաստանի կառավարության որոշման համաձայն, Երևանի քաղաքապետարանի համար կառուցվող նոր շենքում առանձին մաս է տրամադվում թանգարանին՝ վերջինիս հետ կազմելով մեկ ընդհանուր ճարտարապետական համալիր, որի հեղինակն է ճարտարապետ  Ջիմ Թորոսյանը։ Ահա՛ հենց այստեղ էլ 2007 թ. ապրիլի 3-ին հանդիսավոր պայմաններում բացվեց թանգարանի հիմնական ցուցադրությունը։ Այդ ժամանակվանից սկսած թանգարանը ծավալում է ակտիվ հավաքչական աշխատանք, որի արդյունքում այսօր ցուցանմուշների թիվը  հատել է է 98 000-ի սահմանը։ Միայն վերջն մի քանի տարվա ընթացքում գիտական անձնակազմի ուժերով հրատարակվել է շուրջ 20 աշխատություն, որոնցից կարելի է թվարկել հավաքածուներին նվիրված տարազի, զենքի, կահույքի, զարդերի, գորգերի, լուսանկարների, քարտեզների կատալոգները,  «Երևանի նշանավոր ընտանիքները», «Երևանը հայ երգարվեստում», «Երևանը բանաստեղծություններում»,  «Երևանի տարեգրությունը» աշխատությունները, հրավիրվել է հինգ գիտական նստաշրջան, որոնց մասնակիցների հոդվածները տպագրվել են հինգ ժողովածուով՝ «Երևան 1-5»։ Այժմ ևս շարունակվում են մայրաքաղաքին նվիրված գիտական ուսումնասիրությունները, պատմական աղբյուրների հիման վրա նորովի բացահայտելով Երևանի պատմության այս կամ այն էջը։

Թանգարանն այսօր դարձել է Երևանի յուրօրինակ այցեքարտը։ Հայաստանի մայրաքաղաքի հետ ծանոթությունը  հենց այստեղից էլ սկսվում է։  Երեք մեծ սրահներում  հարուստ պատմամշակութային արժեքներով ներկայացվում է Երևանի պատմությունը սկսած հնագույն ժամանակներից մինչև մեր օրերը։  Այստեղ դուք կտեսնեք հազարամյակներով թվագրվող աշխատանքային գործիքներ, խեցեղեն անոթներ, զենքեր ու զարդեր, որոնք հիացնում են  կատարման նրբությամբ ու կատարելությամբ։ Ցուցադրվում են նաև քաղաքի պատմության տարբեր ժամանակաշրջաններին վերաբերվող բացառիկ փաստաթղթեր ու լուսանկարներ, 19 -րդ դարին բնորոշ կենցաղային իրեր, տարազ, գորգեր, մակետներ և այլն։ Գիտա-ցուցադրական սրահներն ունեն հետևյալ բաժինները՝ «Երևանը հնագույն ժամանակներում և միջնադարում»«Երևանը նոր և նորագույն պատմության ժամանակաշրջաններում»։

Հարձազրույց ընկերոջս հետ

– Բարև Էլինա։ – Բարև։
– Ինչպե՞ս ես։ – Լավ եմ, իսկ դո՞ւ։
– Լավ եմ, ի՞նչ ես անում։ – Դաս եմ անում։
– Ես ել եմ դաս անում։ – Շատ լավ։
– Վաղը դպրոց գալո՞ւ ես։ – Ոչ, չեմ գալու։
– Ինչի՞ չես գալու։ – Հիվանդ եմ։
– Առողջություն քեզ։ – Ապրես, հաջողություն։
– Լավ, հաջողություն։

Ռուբինյանների արքայատոհմ

11-14-րդ դարերում Միջերկրական ծովի հյուսիսարևելյան մերձափնյա հատվածում՝ Կիլիկիայում, հիմնադրվեց և զարգացավ հայոց միջնադարյան վերջին պետականությունը:

Ռուբինյան իշխաններն այնտեղ հիմնադրեցին Կիլիկան թագավորությունը: Ռուբինյան իշխանները կործանված Բագրատունիների թագավորության օրոք իշխանի տիտղոս էին ունեցել, և, տեղափոխվելով Կիլիկիա, հիմնեցին նոր թագավորությունը:

Ռուբինյանների արքայատոհմի հիմնադիրը Ռուբեն 1-ին իշխանն էր: Նրան հաջորդեց Կոստանդին 1-ը (1095-1100), Թորոս 1-ը (1100-1129) և Լևոն 1-ը (1129-1137): Այդ տարիներին Կիլիկիան Հայաստանը մեծ զարգացում ապրեց:

Որպես թագավոր օծված առաջին Կիլիկիան արքան  դարձավ Լևոն 2-րդը: Վերջինս արու զավակ չուներ, և այդ պատճառով նրա գահը ժառանգեց դուստրը՝ Զաբելը, ինչից հետո գահն անցավ Հեթումյաններին:

Բլոգների դիտարկում

1 բլոգ 3.1 – Նոեմի Մելքոյան Նրա բլոգը շատ լավ է կան շատ բաժիներ և ամենինչ ճիշտ է։
2 բլոգ 3.2 – Սոֆի Ղազարյան Նա տեղադրել է երկու ֆայլ, բայց ճիշտ է գրել։
3 բլոգ 3.3 – Ռոզի Սարգսյան Նրա բլոգ շատ մեծ է և կան չորս բաժին։

Կախարդական քաղաքը

Այս պատմության մեջ ես ուզում եմ գրեմ ախարհի ամենահին քաղաքի մասին։ Այդ քաղաքը շատ սիրուն էր։ Այնտեղ կային շատ գեղեցիկ պարտեզներ և այգիներ։Հին ժամանակներում այդ քաղաքի բնակիչները շատ հետաքրքրասեր էին։ Բայց նրանք հնարավորություն չունեին ճափորդելու աշխարհից աշտարհ։ Բնակչները որոշում են դիմել կախարդի օգնությանը։ Կախարդը մարդկանց տալիս է մի մեծ գորգ, որը պարզվում է կախարդական է։ Զարմացած մարդիկ նստեցին գորգի վրա։ Գորգը կամաց – կամաց բարձացավ վերև և սկսե թռչել ամպերով։ Այսպիսով այդ քաղաքի բնակիչները անցնելով երկից – երկիր պատմում էին իրենց հրաշք քաղաքի մասին և բոլորին հրավիրում այնտեղ։ Եվ այդ կախարդական քաղաքի անունը Բաղդատ էր։

Իմ ամենասիրելի գիրքը

Ես կարդում եմ Ֆրենսիս Հոջսեն Բրնեթի <<Փոքրիկ արքայադուստրը>> գիրքը: Գիրքը շատ հետաքրքիր է, քանի որ այն մեզ տեղափոխում է երկրից երկիր։ Բոմբեյից Լոնդոն մենք հետևում ենք փոքրիկ արքայադստեր՛ Սառայի արկածներին։ Կարդում ենք նրա մտքերը և հետևվում ենք նրա դժվարություններին, որոնք նա քիչ քիչ հաղթահարեց։